انعطاف پذیری منابع انسانی و عملکرد سازمان در صنعت بیمه

انعطاف­پذیری منابع انسانی به ضرورت انکارناپذیر در محیط نامطمئن و پویای امروزی تبدیل شده است که به سازمان قابلیت واکنش مناسب در برابر تغییرات سریع محیطی را می‏دهد. در حالی محققان مدیریت راهبردی منابع انسانی، انعطاف­پذیری منابع انسانی را به عنوان منبع مزیت رقابتی پایدار برای شرکت در نظر گرفته­اند، نحوه­ی اثرگذاری انعطاف­پذیری منابع انسانی بر عملکرد سازمانی به طور تجربی بررسی نشده است. بر اساس مطالعه 123 واحد سازمانی در 17 شرکت بیمه در ایران، این مقاله تلاش می‏کند تا ارتباط علی بین انعطاف ­پذیری منابع انسانی و عملکرد سازمان را با بسط و آزمون مدل علی، روشن کند. شواهد نشان می­دهد که انعطاف­ پذیری منابع انسانی اثر مثبت معنی­داری بر عملکرد در شرکت­های بیمه دارد. نتایج مدل­سازی معادلات ساختاری نشان می­دهد که تمامی ضرایب مسیر معنی­دار هستند، بنابراین، تمام فرضیات تحقیق تایید می­شوند. یافته­های تحقیق نشان می‏دهد که از بین ابعاد انعطاف ­پذیری منابع انسانی، انعطاف­ پذیری مهارتی بیشترین اثر را بر عملکرد شرکت دارد. بنابراین، مهارت­های کارکنان و توانایی کسب مهارت­های جدید نقش مهمی در کسب مزیت رقابتی و عملکرد برای شرکت بیمه ایفا می‏کند.